İSMET ÖLMEZ İLE KEYİFLİ SOHBET!

Sert görüntüsünün altında kahkaha atan bir yüreği var. Herkeste bir vicdan varsa onda iki tane var. Yokluğu, çaresizliği de iyi biliyor. Halden, dertten, sıkıntılardan çok iyi anlıyor. Maden sektörü deyince akla gelen ilk isimdir. Patron olsa da kafasında baret, üzerinde iş tulumu, sarı çizmesiyle sahaya iner gerektiğinde elinde kazmasıyla da emekçi işçileriyle ter döken mütevazi bir kişiliktir. Bünyesinde bin çalışanı var. Her biri beş nüfuslu olsa 5 bin kişiye ekmek veriyor demektir. 1 yıl içerisinde sadece yardım amaçlı ihtiyaç sahiplerine 10 milyon lira destek sunmuştur. Çalışıyor, kazanıyor, paylaşıyor.

Geçenlerde haber merkezimizi ziyaret ettiler. İlk kez bu kadar geniş zaman diliminde karşılıklı sohbet etme şansını yakaladım. İsmet Ölmez, iki evliliğinde 12 çocuk babası. Çocuklarının eğitimine büyük önem veriyor. Dört çocuğu yurtdışında, en popüler üniversitelerde eğitim görerek ülkeye faydalı olma yolunda iddialı ilerliyorlar.

İsmet Ölmez, aslında tam bir dengbej. Yanık bir sesi var, uzun hava söylediğinde insanı uzaklara daldırıyor. Gençlik yıllarında yazdığı şiirleri de mevcut. Aşırı duygusal bir yapıya sahiptir. Kazandığını doğru yolda değerlendirerek Hakkari ağırlıklı yatırımlar yapıyor. Paranın belki de hiç değiştiremediği nadir zenginlerden biridir. Oğulları Azad ve Mücahit, uluslararası platformlarda yaşam ve siyaset biliminde en uzman isimlerle yarışacak düzeyde donanımlıdırlar.

İsmet Ölmez çalışıyor, kazanıyor ama fakiri de kazanıyor. Verdiği talimat doğrultusunda kendisi fabrikasında olmazsa bile kapısını çalan herkese mutlaka destek veriliyor. Kimse eli boş evine dönmüyor. İyilik bulaşıcıdır ve bu davranış İsmet Ölmez’den kardeşleri ve yeğenlerine de sıçradı. Her biri kendi çapında iyilik insanı olarak adlandırılıyorlar. Verdikleri tüm bu destekler kendilerine ve ailelerine dua olarak geri dönüyor.

Sohbeti o kadar içten ki gözlerimi gözlerinden hiç ayırtmadan saatlerce zevkle dinledim. “Halk sizi siyasette görmek isterse ne düşünürsünüz?” diye sordum.

“Ben iş adamıyım. Siyaset benim işim değil. Doğru siyaseti yapanlar azınlıktadır. Ben yalanı beceremem, haksızlığı kabul edemem. O yüzden asla siyasete sıcak bakmıyorum”…

Son günlerde yaşanan aşiret kavgaları ve bölgemizin feodal yapısını sordum. “Kim ne dese desin biz et ve tırnağız. Ayrım ve gayrımımız yok ve olamaz. Hepimiz yakın akraba ve kız alıp vermişiz. Sevgi ve saygıyı asla bırakmamalıyız. Aynı taziyede, aynı halayda buluşuyoruz. Bazen öfke patlaması yaşasak da ileride pişmanlık duyacak hareketlerde bulunmamalıyız. Hakkari’de hepimiz birbirimizi biliyor ve tanıyoruz. Üzüntümüz de, sevincimiz de birdir. Birbirimizi daha çok sevmeliyiz.”

Yönelttiğim her soruya o kadar dolu dolu yanıtlar veriyor ki sohbet gittikçe doyumsuzlaşıyor. Çoğu kez unutulan çay ve kahveler soğuyarak yenileniyor.

“Ben hiçbir yardımı şov ve reklama dönüştürmedim. Yardımın gayesi de zaten bir elin verdiğini diğer elin görmemesidir. Allah rızası için severek kapımı çalan ve çalmayan binlerce kişiye ulaştırdım. Onların hayırlı duaları bana güç veriyor. Burs vererek desteklediğim gençliği, maaş vererek çalıştırdığım emekçiyi, gönlümden koparak evine ulaştırdığım her ihtiyaç sahibini sevgiyle selamlıyorum. Başarıya giden yol dürüstlükten geçiyor. Ben dürüstlüğümden asla taviz vermedim ve de vermeyeceğim.”

Birkaç gün sonra Van’a yolum düştü ve bu defa da iadeyi ziyarette bulundum. Ofis düzeni, çalışanları, her şeyi karakterine yansıyan ciddiyette. Makam odası abartılı değil sade dizayn edilmiş durumda. Duvarında çocuklarının küçüklük resimleri, 1993-1994 yılları arasında şehit olan Ağabeyi Nurettin Ölmez ve kardeşi Abdi Ölmez’in resimleri var. Ailesine, dostlarına, değerlerine hep saygılı ve düşkün bir kişiliğe de sahiptir. Yakında babası adına yaptırdığı camiyi de ibadete açacaktır.